Στα 10 χλμ. από την έξοδο του Καρπενησίου ο δρόμος φτάνει στο Μεγάλο Χωριό (2 χλμ.), ενώ δεξιά πηγαίνει προς Νέο και Παλιό Μικρό Χωρίο (0,5 και 3 χλμ. αντίστοιχα). Είμαστε ήδη σε κομβικό σημείο, αφού στην ουσία βρισκόμαστε στη βάση των δυο ορεινών όγκων, που δεσπόζουν στη νότια Ευρυτανία: αριστερά μας ορθώνεται η Καλιακούδα και δεξιά το βουνό της Χελιδόνας, με τις υψηλότερες κορυφές της τελευταίας να είναι αθέατες στα χιλιόμετρα από το Νόστιμο μέχρι εδώ.

Στρίβοντας δεξιά, μόλις σε 500μ. μπαίνουμε στο Νέο Μικρό Χωριό, που όπως φανερώνει το όνομα του είναι ένας οικισμός που δημιουργήθηκε πρόσφατα (μετά το 1963), όταν λόγω κατολίσθησης, οι κάτοικοι του Παλαιού Μικρού Χωριού έκτισαν εδώ τα σπίτια τους. Το Νέο Μικρό Χωριό είναι κτισμένο σε μια πλαγιά κατάφυτη από έλατα, στα 700μ. πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας και με 150 περίπου μόνιμους κατοίκους. Η θέα οπό τον οικισμό προς την Ποταμιά, την Καλιακούδα απέναντι και τον Τυμφρηστό (Βελούχι) στο βάθος αποζημιώνει τον επισκέπτη. Ο δρόμος συνεχίζει ανάμεσα στα έλατα για 2,5 ακόμα χιλιόμετρα μέχρι το Παλαιό Μικρό Χωριό. Λίγο πριν την είσοδο σε αυτό, υπάρχει ξύλινη πινακίδα (αυτοσχέδια) προς τη μικρή λιμνούλα (200μ. δεξιά), που σχηματίζεται από τα ρέματα της περιοχής και την άνοιξη έχει αρκετό νερό. Το τοπίο γύρω από τη μικρή λίμνη (στα 750μ.) με τα έλατα και τα υγρόφιλα δέντρα είναι ειδυλλιακό και προσφέρεται για κατασκήνωση ή απλά για μια στάση χαλάρωσης κάτω από τα υπέροχα πλατάνια, που με ριγμένα τα φύλλα τους (το χειμώνα), δημιουργούν μια μαγική παραμυθένια δασική εικόνα.

Το Παλαιό Μικρό Χωριό (υψόμετρο 800 μ.), που σιγά σιγά ξαναπαίρνει τη ζωή που είχε πριν τη μεγάλη κατολίσθηση που συνέβη τον Ιανουάριο του 1963. Στην όμορφη πλατεία του χωριού με τα πλατάνια ξεχωρίζει η πεντάκρουνη βρύση και λίγα μέτρα μετά η καλαίσθητη εκκλησία της Μεταμόρφωσης του Σωτήρος, από όπου η θέα είναι δίχως υπερβολή καταπληκτική: η κοιλάδα του ποταμού Καρπενησιώτη, το Βελούχι και απέναντι το Μεγάλο Χωριό με την επιβλητική Καλιακούδα χαρίζουν ίσως την ωραιότερη θέα οπό όλα τα χωριά της περιοχής, πραγματικό μπαλκόνι για ρέμβη όλες τις εποχές του χρόνου.

Εδώ ακριβώς υπάρχει και πέτρινο μνημείο που γράφει πως, σύμφωνα με τον Τρικούπη, στον Παλιό Ναό της Μεταμόρφωσης του Σωτήρος που υπήρχε μέχρι και το 1924 προσευχήθηκε ο Μπότσαρης, πριν τη μοιραία για αυτόν μάχη του Κεφαλόβρυσου το 1823. Επίσης, στο παλιό σχολείο του Παλαιού Μικρού Χωριού στεγάζεται το Μουσείο που εκθέτει φωτογραφικό υλικό πριν την κατολίσθηση, συγγράμματα από την περίοδο της Κατοχής (1941-44), αποκόμματα εφημερίδων σε σχέση με την αντίσταση την εποχή εκείνη, καθώς και αντικείμενα λαογραφικής τέχνης.

Αξιοσημείωτο επιπλέον είναι το γεγονός ότι τα σπίτια του Παλαιού Μικρού Χωριού στην πλειονότητα τους είναι πολύ όμορφα και καλοδιατηρημένα, ευρισκόμενα και αυτά (όπως και στο Νέο Μικρό Χωριό) σε μια πυκνή ελατόφυτη πλαγιά στις πλαγιές της Χελιδόνας. Το Παλαιό Μικρό Χωριό είναι ο τελευταίος οικισμός πριν τον χωματόδρομο που οδηγεί στην κορυφή του βουνού.

Αμέσως μετά την εκκλησία του χωριού, η άσφαλτος τελειώνει και αρχίζει η ανάβαση στην ελατοσκέπαστη Χελιδόνα. Μετά από μισό χλμ. υπάρχει το μνημείο των 11 εθνομαρτύρων που εκτελέστηκαν σε αυτό το σημείο από τους Ιταλούς και τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, ενώ μετά από 800 μ. υπάρχει η μικρή εκκλησία του Αγίου Σώστη, άλλο ένα σημείο με "απογειωτική" θέα.